- düşünülmüş
- «Düşünülmək»dən f. sif. Düşünülmüş plan. Düşünülmüş tədbir. – Məhsəti xanım ziyafətə daxil olan zaman, vaxt ikən düşünülmüş tədbirlər tamamilə əhəmiyyətdən düşdü. M. S. O..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
düşünülmüş
Look at other dictionaries:
esmek — nsz, er 1) Hava bir yönden bir yöne akmak, rüzgâr olmak İki üç günden beri sert bir kış rüzgârı esiyor. A. Haşim 2) e, mec. Yapılması önce düşünülmüş olmayan veya beklenmeyen bir şeyi yapmaya birdenbire karar vermek Bu yolculuk size nereden esti? … Çağatay Osmanlı Sözlük
ince — sf. 1) Kendi cinsinden olanlara göre, dar ve kalınlığı az olan, kalın karşıtı İnce minare. İnce değnek. İnce kitap. 2) Zayıf Sarışın, kuru, ince bir kadındı. Y. K. Beyatlı 3) Taneleri ufak, iri karşıtı İnce un. İnce kum. 4) Aşırı özen gerektiren … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurgulanmak — nsz Kurgu durumuna gelmek Oynanan üç oyunu da tiyatro ögeleri içinde, tiyatro bilgisiyle düşünülmüş, kurgulanmış oyunlardı. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
musavver — sf., esk., Ar. muṣavver 1) Resim konulmuş, resimli 2) Zihinde tasarlanmış, düşünülmüş olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
mutasavver — sf., esk., Ar. mutaṣavver Tasarlanmış, düşünülmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâğıt üzerinde (veya üstünde) kalmak — (bir iş) yapılması düşünülmüş olduğu hâlde yapılmamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
səncidə — f. 1) vəzni olan, vəznli; 2) m. yaxşı düşünülmüş, yerində deyilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hazır — sif. və zərf <ər.> 1. Bir işi icra etmək üçün lazım olan hər şeyi olan; amadə. Mən hazıram, gedə bilərik. Yola düşməyə hələ hazır deyil. Çıxışa hazır olmaq. – Qapının ağzında nökər Vəli hazır durubdur. Ü. H.. Qanadın üstündə o mehribanım;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işlənmiş — f. sif. 1. Çox istifadə edilmiş, çox işlənməkdən köhnəlmiş; nimdaş. İşlən miş palaz. İşlənmiş qab. – Aylar ilə işlənmiş mahud külahı dala tərəf sürüşmüşdü. A. D.. Pərşan əlinə keçən işlənmiş süfrəni stolun üstünə salanda Rüstəm kişi acıqlandı. .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühərrir — is. <ər.> 1. Jurnalist. <Şərif:> Müxbir olsun, mühərrir olsun, şeir yaza bilməsin! C. C.. «Əkinçi»nin mühərrirləri mövhumat və cəhalət əleyhinə mübarizəni çox düşünülmüş və ağıllı şəkildə aparırdılar. M. İ.. // Müəllif, yazan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
